(zdjęcia
monet i banknotów własne – opisy monet i banknotów na podstawie
katalogów - teksty historyczne na podstawie Wikipedii) |
|||||
Dawne
kolonie i protektoraty FRANCJI AMERYKA: Nowa Francja (Akadia, Luizjana, Quebec, Nowa Szkocja), Saint-Pierre og
Miquelon, Saint-Domingue, Saint Lucia, Dominika. AFRYKA: Algieria Francuska, Francuska Afryka Równikowa (Czad, Gabon, Kongo
Środkowe, Ubangi-Szari), Francuska Afryka Zachodnia (Dahomej, Górna
Wolta, Gwinea, Mauretania, Niger, Senegal, Sudan Francuski, Wybrzeże
Kości Słoniowej), Komory, Madagaskar, Maroko Francuskie, Mauritius,
Seszele, Somali Francuskie, Tunezja. AZJA: Indie Francuskie (Pondicherry, Karikal, Yanaon, Mahé, Chandernagore),
Indochiny Francuskie (Tonkin, Kochinchina, Annam, Laos, Kambodża), Syria
i Liban (terytoria mandatowe). AUSTRALIA I OCEANIA: Nowe Hebrydy (kondominium z Wielką Brytanią). |
|||||
|
|||||
FRANCJA i
jej obecne terytoria zamorskie |
|||||
Francja jest jednym z kilku krajów
posiadających terytoria zależne. Terytoria te potocznie zwane
są d'outre-mer lub DOM-TOM - od obowiązujących do 2003 roku
nazw départements d'outre-mer i territoires d'outre-mer. W wyniku reformy konstytucji z 2003 roku i
następnie reformy terytoriów zależnych w 2007, Francja ma obecnie
13 posiadłości pozaeuropejskich. Poszczególne posiadłości
mają różne statusy, formy autonomii i formy zależności od
Francji. Część z tych terytoriów formalnie stanowi
integralną część Francji i wchodzi wraz z nią w
skład Unii Europejskiej. Obecnie Francja posiada
następujące terytoria zależne: Departamenty zamorskie (regiony zamorskie):
Gujana Francuska, Gwadelupa, Martynika, Reunion, Majotta; Zbiorowości zamorskie: Polinezja
Francuska, Saint-Barthélemy, Saint-Martin, Saint-Pierre i Miquelon, Wallis i
Futuna; Wspólnotę Sui generis: Nowa Kaledonia, Terytorium zamorskie: Francuskie Terytoria
Południowe i Antarktyczne Posiadłość państwa:
Wyspa Clippertona |
|||||
|
|||||
|
|||||
ROK |
AWERS |
REWERS |
OPIS |
KONTEKST |
|
1792 |
|
|
KRÓLESTWO
FRANCJI Portret Ludwika XVI. i napis «LOUIS XVI ROI DES FRANCOIS» (Ludwik
XVI król Francuzów). Litera T = mennica w
Nantes (Księstwo Bretanii) Z drugiej
strony nominał «12 D.» (Deniers = denarów) i napis «LA NATION LA LOI LE
ROI» (Naród Prawo Król) i rok 1792 * 4 * DE LA LIB. (= 4 rok
wolności). W środku związane rózgi liktorskie z czapką
frygijską na toporze. |
Szturm
Bastylii miał miejsce 14 lipca 1789 (obecnie Święto Narodowe
Francji). Do 1791 Ludwik XVI był „z bożej łaski” królem
Francji i Nawarry. We wrześniu 1791 r. Zgromadzenie Narodowe
uchwaliło nową konstytucję ustrojową,
ustanawiającą we Francji monarchię konstytucyjną. Ludwik
został królem Francuzów. Ta moneta jest z początku roku 1792. |
|
1792 |
Banknot
ma widoczny pod światło znak wodny (obrazek z katalogu): |
I. REPUBLIKA FRANCUSKA Jednostronny
banknot – asygnata. Tekst «Domaines nationaux. Assignat de dix livres, payable au porteur.» (Domeny narodowe.
Asygnata
na 10 liwrów, płatna na okaziciela.) U góry w
ramce: „Loi du 24 octobre 1792, l’an 1. de la Republique.” (Prawo z 24
października 1792, 1. rok Republiki. Na dole w
ramce: „La loi punit de mort le contrefacteur. La nation recompense le denonciateur.” (Prawo ukaże śmiercią
fałszerza. Naród wynagrodzi denuncjatora.) Banknot
ma 2 wytłoczone stemple z alegorycznymi figurami kobiecymi: Zbliżenia
(fotografie własne): |
10
sierpnia 1792 król został zawieszony w swojej funkcji przez Zgromadzenie
Narodowe i zamknięty w więzieniu Temple. 21
września 1792 roku Konwent zniósł monarchię we Francji.
Następnego dnia proklamował powstanie Republiki Francuskiej. Miesiąc
później na podstawie prawa z 24 października wydano m.in. ten
banknot. Dlatego
napis – 1. rok republiki. 11
stycznia 1793 w Konwencie odbył się proces „Obywatela Kapeta” o
zdradę stanu. Obywatelem Kapetem był nazywany dawny król Francji.
Nazwa ta wzięła się od Hugona Kapeta – pierwszego władcy Francji z dynastii
Kapetyngów (X wiek). Obywatel
Kapet był oskarżony o „zamach na wolność i
bezpieczeństwo narodu”. Został
skazany na śmierć 17 stycznia. Wyrok wykonano 21 stycznia 1793 przy
użyciu gilotyny. 16
października, na tej samej gilotynie co jej mąż, została
ścięta była królowa Maria Antonina, skazana za trwonienie
państwowych pieniędzy. Młody Ludwik XVII został oddany
pod opiekę jednego z paryskich szewców. Po
Wielkim Terrorze jakobinów w 1794 roku ich dyktatura została obalona 27
lipca. W 1796
roku nowym dowódcą Armii Italii został generał Napoleon
Bonaparte. W 1779 po przewrocie wojskowym i likwidacji Dyrektoriatu Napoleon
został Pierwszym Konsulem Republiki. |
||
1797 |
|
|
I. REPUBLIKA FRANCUSKA Portret
Marianny w czapce frygijskiej i dookoła napis „Republique Francaise”
(Republika Francuska) i sygatura grawera „Dupré” (Augustin Dupré) Po drugiej
stronie nominał „un centime” (1 centym) i napis „L'AN 6” (=rok 6. =
1797). Litera mennicy A [A: Paris (Ile de France)] i 2 symbole (Marianna z
rózgami liktorskimi i kogut galijski). |
Francuski
kalendarz rewolucyjny wprowadzony 5 października 1793 przez Konwent
republikański. Era chrześcijańska zastąpiona została
erą republikańską. Lata
liczono od 22 września 1792 (daty ustanowienia 1. republiki
francuskiej). Rok zawierał 12 miesięcy po 30 dni plus 5 (6 w latach
przestępnych) dni świątecznych. Napoleon
Bonaparte przywraca kalendarz gregoriański od 1 stycznia 1806. |
|
1809 |
|
|
I. CESARSTWO FRANCUSKIE Portret
Napoleona Bonaparte i napis „Napoleone Imperatore e Re” (Napoleon Cesarz i Król).
Rok 1809. Po
drugiej stronie napis „Regno d’Italia” (Królestwo Włoch), korona,
nominał 3 centesimi i litera M (mennica w Mediolanie). |
Po
ogólnokrajowym plebiscycie Napoleon koronował się 2 grudnia 1804
roku na cesarza Francuzów. Pełny tytuł cesarski brzmiał:
„Napoleon, z łaski Boga i Konstytucji cesarz Francuzów, król Włoch,
protektor Związku Reńskiego, mediator Konfederacji Szwajcarskiej,
etc., etc., etc.” |
|
1844 |
|
|
KRÓLESTWO
FRANCUSKIE [odrestaurowane] (KOLONIE) Portret Ludwika Filipa I. i napis „Louis
Philippe I – Roi des Francais” (Ludwik Filip I Król Francuzów). Po
drugiej stronie napis „Colonies Francaises” (Kolonie Francuskie),
nominał 5 cent. (= 5 centymów) i litera A (moneta tłoczona dla wysp
Markizów – północnej części Polinezji Francuskiej). Rok 1844. |
Po upadku
Napoleona i restauracji Burbonów królami Francji byli Ludwik XVIII (1814-24)
i Karol X (1824-30). Obaj byli
braćmi Ludwika XVI. Po
rewolucji lipcowej 1830 roku Ludwik Filip I został wybrany jako
konstytucyjny Król Francuzów. Był ostatnim monarchą Francji z rodu
Burbonów (1830–48). |
|
1856 |
|
|
II. CESARSTWO FRANCUSKIE Portret
Napoleona III i napis „Napoleon III –
Empereur” (Napoleon III – Cesarz). Rok 1856. Po
drugiej stronie orzeł napoleoński i napis „Empire Francais”
(Cesarstwo Francuskie), nominał dix centimes (= 10 centymów) i litery MA
(mennica w Marsylii). |
Po
rewolucji lutowej 1848 i abdykacji Ludwika Filipa I. proklamowano Drugą
Republikę (1848–1852). Karol
Ludwik Bonaparte (bratanek Napoleona Bonaparte) był (1848-52)
prezydentem Francji. Po
uchwale Senatu i plebiscycie proklamował się dziedzicznym Cesarzem
Francuzów „z łaski Bożej i woli narodu”, jako Napoleon III
(1852-70) |
|
1865 |
|
|
TUNEZJA – późniejszy
PROTEKTORAT FRANCUSKI Napisy po
arabsku: na górze: ٢ = 2 (2
kharuby) [1 rial = 16 kharub, 1 kharub = 13 fals, 1 fals = 6 qafsi] na dole: ١٢٨١
(= 1281 w kalendarzu
muzułmańskim) Rok 1865.
|
Napoleon
III (wtedy jeszcze nadal cesarz) odwiedził w tym roku Algerię,
gdzie przebywał przez miesiąc. W
Tunezji, ktora była oficjalnie prowincją Imperium Osmańskiego
(gdzie Sułtanem był Abdülaziz) rządził Bej Muhammad III
as-Sadiq. Tunezja
stała się Protektoratem Francji w 1881 w czasach III. Republiki. |
|
1888 |
|
|
INDOCHINY FRANCUSKIE III. REPUBLIKA FRANCUSKA Alegoria
republiki i napis „Republique Francaise” (Republika Francuska). Rok 1888.
Litera A
(mennica w Paryżu). Po
drugiej stronie na środku w ramce napis po Chińsku i nominał 1
c (= 1 centym), a wokół napis „Indo-Chine Francaise” (Indochiny
Francuskie) i „Poids 10 gr.” (waga 10 gramów). |
W latach
III Republiki (1870-1940), Francja utrwaliła swe władztwo
kolonialne w Algierii, Maroku, Tunezji i na Madagaskarze, a także rozszerzyła
swe kolonie o Francuską Afrykę Równikową i Zachodnią,
Mauretanię, Senegal i Kongo (francuskie) w Afryce oraz o Północny
Wietnam, Laos i Kambodżę w Indochinach. |
|
1904 |
|
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA Rózgi
liktorskie z toporem, nominał 25 centymów i rok 1904. Po
drugiej stronie napis „Republique Francaise” (Republika Francuska) i
głowa Marianne - alegoria
Republiki wywodząca się z rewolucyjnej alegorii Wolności, z
czapką frygijską na głowie. |
||
1905 |
|
|
INDOCHINY FRANCUSKIE III. REPUBLIKA FRANCUSKA Alegoria Republiki
i napis „Republique Francaise” (Republika Francuska). Rok 1905.
Po
drugiej stronie nominał „Piastre de commerce” i litera A
(mennica w Paryżu), a wokół napis „Indo-Chine Francaise” (Indochiny
Francuskie) i „Titre 0.900. Poids 27 gr.” (próba 0.900, waga 27 gramów). |
Do
Wietnamu Francuzi wkroczyli w 1858. W 1863 ustanowili protektorat nad
Kambodżą. W 1880 zajęli Wietnam Środkowy – Annam, a w
1885 – Wietnam Północny – Tonkin. W 1887 z Annam, Tonkin, Kambodży
i kolonii Kochinchina utworzyli Indochiny Francuskie. W 1917
przyłączyli Laos. |
|
1907 |
|
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA 5
centymów – alegoria republiki broniącej swego dziecka. Rok 1907. |
||
1911 |
|
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA 5
centymów – alegoria republiki broniącej swego dziecka. Rok 1911. |
||
1912 |
|
|
MAROKO PROTEKTORAT FRANCUSKI Moneta
marokańska z roku 1330 (Data muzułmańska – w kalendarzu
gregoriańskim rok 1912). Nominał
- 5 mazunas. Sułtanat
Maroka (1902-1922) Panujący: Sułtan Jusuf |
W wyniku
porozumienia w Fezie z 1912 roku Maroko stało się protektoratem
Francji, a w 1956 roku uzyskało niepodległość. |
|
1913 |
|
||||
1914 |
|
|
powyżej: III. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 i 10
centymów – alegoria republiki broniącej swego dziecka. Rok 1913. obok: III. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów – alegoria republiki broniącej swego dziecka. Rok 1914. |
Francja i
Wielka Brytania zawarły ze sobą układ o nazwie Entente
cordiale (fr. serdeczne porozumienie) w roku 1904. I wojna
światowa (przed II
wojną światową nazywana „Wielką Wojną”) –
trwała od 28 lipca 1914 do 11 listopada 1918. |
|
1916 |
|
||||
1917 |
|
|
powyżej: III. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 i 10
centymów – alegoria republiki broniącej swego dziecka. Rok 1916. obok: III. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów – alegoria republiki broniącej swego dziecka. Rok 1917. |
Bitwa pod
Verdun była toczona od 21 lutego do grudnia 1916 roku. 6
kwietnia 1917 do wojny przyłączyły się Stany
Zjednoczone. W listopadzie armia amerykańska liczyła ponad 2
miliony. Po rewolucji w Niemczech, nowy rząd w Berlinie zawarł z
aliantami zawieszenie broni 11 listopada 1918. |
|
1918 |
|
ALGIERIA – 3 DEPARTAMENTY ZAMORSKIE
FRANCJI (ALGIER, ORAN, KONSTANTYNA) Napis
„Chambre de Commerce d’Oran” (Izba Handlowa Oranu). Nominał
1 fr (1 frank). Napis
„Deliberation du 10 Novembre 1915” (Decyzja z 10 listopada 1915) i czerwony
nadruk rocznika 1918. |
W 1830
roku Algier został zdobyty przez Francję. W 1831 roku Francuzi
zajęli miasto Oran. Rząd francuski przyznał Algierii status
osadniczego terytorium zamorskiego Francji. W 1865 odwiedził Oran cesarz
Napolen III. i
zaoferował francuskie obywatelstwo Żydom i muzułmanom, a
także obcokrajowcom z trzyletnim pobytem w Algierii. W 1881
roku III Republika Francji nadaje Algierii kodeks tubylczy. Na
początku XX wieku Oran jest piątym co do wielkości miastem we
Francji i ma ponad 100 tys. mieszkańców. Większość to Europejczycy lub ich potomkowie. Jest
też wielotysięczna mniejszość żydowska. W roku
niepodległości Algerii (1962) Oran stracił połowę
mieszkańców. Zdecydowana większość tej populacji
znalazła schronienie we Francji. |
||
1921 |
|
|
MAROKO PROTEKTORAT FRANCUSKI Napis
„Empire Cherifien” (Imperium Szarifa - od nazwiska: Maulaj Ali asz-Szarif,
panował 1631–1636 założyciel dynastii Alawitów). Nominał
- 50 centimes. Sułtanat
Maroka (1902-1922) Panujący w 1921: Sułtan Jusuf |
Maroko od
1912 roku było protektoratem Francji. Alawici to dynastia panująca
w Maroku (od roku 1631 do dziś). |
|
1923 |
|
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
COMMERCE INDUSTRIE (Handel Przemysł). Rok 1923. Figura
Hermesa / Merkurego z kaduceuszem. Po
drugiej stronie nominał BON POUR 1 FRANC (dobre za 1 franka). Napis „CHAMBRES • DE • COMMERCE •
DE • FRANCE” (Izby handlowe
Francji) |
||
1925 |
|
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„LIBERTE • EGALITE • FRATERNITE” (WOLNOŚĆ RÓWNOŚĆ
BRATERSTWO) Nominał
5 C.mes (5 centymów). Rok 1925. Po
drugiej stronie litery RF (Republika Francuska) i czapka frygijska. |
||
1926 |
|
NOWA KALEDONIA III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„Banque de l’Indochine” (Bank Indochin). Nominał
CINQ FRANCS (5
franków). Głowa
Marianny. Napis
„NOUMEA Payables en especes au porteur” (Noumea [stolica Nowej Kaledonii] Płatne na okaziciela w gotówce). Drukowane
przez Banque de
France (France) - BF |
Nowa
Kaledonia (fr. Nouvelle-Calédonie) – francuskie terytorium zamorskie o
statusie wspólnoty sui generis w Melanezji, około 1400 km na wschód od
Australii i 1500 km na północny zachód od Nowej Zelandii. Nowa
Kaledonia została odkryta 1774 roku; odkrył ją James Cook.
Nazwę swą wywodzi od łac. nazwy Szkocji – Caledonia. Od 1853
roku posiadłość francuska. W czasie II wojny światowej
była ważną bazą aliantów na Pacyfiku. W 1998 roku Nowa
Kaledonia przyjęła status terytorium zamors-kiego o specyficznym
statusie z cechmi teryto-rium stowarzyszonego. Wyspy nie należą do
strefy Schengen, ale ich miesz-kańcy mają prawo głoso-wania w
wyborach do Parlamentu Europejskiego. W
referendum 4 listopada 2018 r. większość miesz-kańców
Nowej Kaledonii (56,4 %) opowiedziała się za utrzymaniem
dotychcza-sowego statusu terytorium. |
||
1926 |
|
SOMALI FRANCUSKIE albo DŻIBUTI III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis „Banque
de l’Indochine” (Bank Indochin). Nominał
VINGT FRANCS (20
franków). Głowa
Marianny. Napis
„Payables en especes au porteur DJIBOUTI” (Płatne na okaziciela w
gotówce Dżibuti) |
Somali
Francuskie było kolonią francuską od 1896. Ośrodek
administracyjny kolonii to miasto Dżibuti. Somali
Francuskiemu przyznano w 1946 status terytorium zamorskiego. W 1958
referendum w Somali Francuskim zadecydowało o utrzymaniu statusu
zamorskiego terytorium Francji. Po
nowym referendum w 1967 status utrzymano, ale z rozszerzoną
autonomią. Zgromadzenie
Terytorialne Francuskiego Somali zadecydowało w 1967 o zmianie nazwy
kraju na Francuskie Terytorium Afarów i Isów. W 1977
roku Terytorium uzyskało niepodległość pod nazwą
Dżibuti. |
||
1934 |
|
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„LIBERTE • EGALITE • FRATERNITE” (WOLNOŚĆ RÓWNOŚĆ
BRATERSTWO) Nominał
2 FRANCS (2 franki). Rok 1934. Po
drugiej stronie napis „Republique Francaise” (Republika Francuska) i
głowa Marianny. |
||
1935 |
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„Banque de France” (Bank Francji). Nominał
CENT FRANCS (100
franków). Napis
„Payables en especes a vue au porteur” (Płatne na okaziciela na widok w
gotówce). Data
25.4.1935 |
|
||
1939 |
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„Banque de France” (Bank Francji). Nominał CENT FRANCS (100 franków). Data 21.9.1939 »Labourage
et pâturage sont les deux mamelles
de la France» Maximilien de Béthune
de Sully (Uprawa roli i hodowla zwierząt to dwa
wymiona Francji) |
Maximilien
de Béthune de Sully (1560-1641) – francuski polityk, hugenot, zwolennik i
przyjaciel króla Henryka IV. Walczył
w armii Henryka, a gdy ten objął tron, w 1596 został
zarządcą finansów królestwa, a potem ministrem skarbu i
zwierzchnikiem administracji. Będąc zwolennikiem merkantylizmu,
zreorganizował finanse, rozwinął gospodarkę,
popierał rozwój rolnictwa, przebudował sieć dróg i
fortyfikacji. W polityce zagranicznej był przeciwnikiem Habsburgów. Po
zamordowaniu Henryka IV wycofał się z życia publicznego,
jednak wspierał radami Ludwika XIII, od którego otrzymał tytuł
marszałka Francji. |
||
1939 |
|
III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„Banque de France” (Bank Francji). Nominał
DIX FRANCS (10
franków). Data
5.10.1939 |
|
||
1939 |
|
INDOCHINY FRANCUSKIE III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis „Gouvernement
General de l’Indochine” (Zarząd
Ogólny Indochin). Nominał
10 CENTS (10
franków). Napis
„Payables en especes a vue au porteur” (Płatne w gotówce na okaziciela w
Indochinach). Po
drugiej stronie denominacja w językach Chińskim,
Kambodżańskim, Wietnamskim i Laotańskim. |
|
||
1939 |
|
|
INDOCHINY FRANCUSKIE III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„Indo-Chine Francaise” Na
środku napis po chińsku. Rok 1939. Po
drugiej stronie napis „Republique Francaise” (Republika Francuska) i figura
Marianny. Nominał
1 cent. |
||
1941 |
|
ALGIERIA – DEPARTAMENT ZAMORSKI
FRANCJI Państwo Francuskie – tzw. Francja Vichy Napis
„Banque de l’ALgerie” (Bank
Algerii). Nominał
CENT FRANCS (100
franków). Data
17-6-1941 Napis
„Article 139 du code penal punit des
travaux-forces a perpetuite le contrefacteur” (Artykuł 139 prawa karnego
karze fałszerza wieczną pracą przymusową). Po
drugiej stronie napis po arabsku. |
|
||
1941 |
|
ALGIERIA – DEPARTAMENT ZAMORSKI
FRANCJI Państwo Francuskie – tzw. Francja Vichy Napis
„Banque de l’Algerie” (Bank
Algerii). Nominał
CINQ FRANCS (5
franków). Data
4-7-1941 Napis
„Article 139 du code penal punit des
travaux-forces a perpetuite le contrefacteur” (Artykuł 139 prawa karnego
karze fałszerza wieczną pracą przymusową). Po drugiej
stronie napis po arabsku. |
|
||
1941 |
|
|
TUNEZJA - PROTEKTORAT FRANCUSKI
(tzw. Francja Vichy) Napis
TUNISIE (Tunezja). Rok 1941.
(1360 w kalendarzu muzułmańskim) Napis po
arabsku. Po
drugiej stronie nominał BON POUR 1 FRANC (dobre za 1 franka). Napis po
arabsku. |
||
1942 |
|
Państwo Francuskie – tzw. Francja Vichy Napis
„Banque de France” (Bank Francji). Nominał
CINQUANTE FRANCS (50
franków). „Ŕ
CEURS VAILLANS RIENS IMPOSSIBLE” (ŕ cśur vaillant rien d'impossible) - przysłowie
francuskie [= dla
chcącego nic trudnego] Data
8.1.1942 |
Zebrane w
Tuluzie Zgromadzenie Narodowe Republiki udzieliło 10 lipca 1940 r.
nadzwyczajnych pełnomocnictw premierowi, marszałkowi Pétain, który
na ich podstawie ogłosił się „głową państwa francuskiego”.
Rozpoczął się okres Francji Vichy. Zgodnie z warunkami
zawieszenia broni między Francją i Niemcami z 1940, blisko 2/3
powierzchni Francji znalazło się pod okupacją niemiecką.
Pozostała część Francji, jej protektoraty i kolonie
miały pozostać nieokupowane przez Niemców i Włochów. W 1942
admirał Darlan (szef francuskiej marynarki wojennej) oraz oddziały
w Algierii i koloniach przeszły na stronę aliantów. |
||
1942 |
|
FRANCUSKA AFRYKA ZACHODNIA Państwo Francuskie – tzw. Francja Vichy Napis „Banque
de l’Afrique Occidentale”
(Bank
Afryki Zachodniej). Nominał
CINQ FRANCS (5
franków). Po
drugiej stronie Nominał CINQ FRANCS (5
franków). Data 14
DECEMBRE 1942 (14
grudnia 1942) Napis
„Article 139 du code penal punit des
travaux-forces a perpetuite le contrefacteur” (Artykuł 139 prawa karnego
karze fałszerza wieczną pracą przymusową). Na dole: E.A.WRIGHT
BANK NOTE CO., PHILA (=
Philadelphia; drukowano w USA) |
Zebrane w
Tuluzie Zgromadzenie Narodowe Republiki udzieliło 10 lipca 1940 r.
nadzwyczajnych pełnomocnictw premierowi, marszałkowi Pétain, który
na ich podstawie ogłosił się „głową państwa francuskiego”.
Rozpoczął się okres Francji Vichy. Zgodnie z warunkami
zawieszenia broni między Francją i Niemcami z 1940, blisko 2/3
powierzchni Francji znalazło się pod okupacją niemiecką.
Pozostała część Francji, jej protektoraty i kolonie
miały pozostać nieokupowane przez Niemców i Włochów. W 1942
admirał Darlan (szef francuskiej marynarki wojennej) oraz oddziały
w Algierii i koloniach przeszły na stronę aliantów. |
||
1943 |
|
|
Państwo Francuskie – tzw. Francja Vichy Napis „TRAVAIL
• FAMILLE • PATRIE” (PRACA RODZINA OJCZYZNA). Rok 1943. Nominał
1 FRANC (1 frank). Po
drugiej stronie napis „ETAT FRANCAIS” (Państwo Francuskie) i dwustronny
topór. |
[zamiast „LIBERTE • EGALITE • FRATERNITE”
(WOLNOŚĆ RÓWNOŚĆ BRATERSTWO)] [zamiast „Republique Francaise” (Republika
Francuska)] |
|
1943 |
|
NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI Ministerstwo
Finansów w Noumea (stolica Nowej Kaledonii). 1 frank
– 29 marca 1943. Drukowane przez
Imprimeries Reunies
de Noumea (New Caledonia) - IRN |
Francuskie
terytorium zamorskie (fr. territoire d’outre mer) o specyficznym statusie w
zachodniej części Oceanu Spokojnego, w Melanezji, około 1400 km
na wschód od Australii i 1500 km na północny zachód od Nowej Zelandii. W czasie
II wojny światowej Nowa Kaledonia była ważną bazą
wojsk alianckich na Pacyfiku. |
||
1943 |
|
TUNEZJA - PROTEKTORAT FRANCUSKI
(tzw. Francja Vichy) Regence
de Tunis (Zarząd Tunisu). Deux
Francs (dwa franki). Protectorat
Francais (PROTEKTORAT FRANCUSKI) po
drugiej stronie: Direction
des Finances (ministerstwo finansów) Decret du 15 Julliet
1943 (dekret z
15 lipca 1943) 13 Redjeb
1362 (kalendarz muzułmański) Le contrefacteur est puni des travaux-forces a perpetuite (fałszerz
będzie karany wieczną pracą przymusową) Valeur
echangeable contre des billets de la Banque de l’Algerie (wartość
wymienna na banknoty Banku Algerii) (tunezyjski
banknot wymienny na algierski !) |
od 1943
okupacja brytyjsko-amerykańska |
||
1944 |
|
ALGIERIA – DEPARTAMENT ZAMORSKI
FRANCJI Państwo Francuskie – tzw. Francja Vichy (od 1943
okupacja brytyjsko-amerykańska !) Region
Economique d’Algerie (Region
Ekonomiczny Algierii) de
Liberation du 31 Janvier 1944 (od wyzwolenia w dniu 31 stycznia 1944) un franc (jeden frank) Echangeable contre des billets de la Banque de l’Algerie aux caisses publiques des trois departements algeriens avant
le 1-er mars 1949 (wymienialny
na banknoty banku Algierii w kasach publicznych trzech departamentów
algierskich przed 1 marca 1949) |
|
||
1944 |
|
NOWA KALEDONIA III. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„Banque de l’Indochine” (Bank Indochin). Nominał
VINGT FRANCS (20
franków). Głowa
Marianny. Napis
„NOUMEA” (Noumea [stolica Nowej
Kaledonii]. Drukowane
przez Commonwealth
Printer (Australia) - CPA |
Nowa
Kaledonia (fr. Nouvelle-Calédonie) – francuskie terytorium zamorskie o
statusie wspólnoty sui generis w Melanezji, około 1400 km na wschód od
Australii i 1500 km na północny zachód od Nowej Zelandii. Nowa
Kaledonia została odkryta 1774 roku; odkrył ją James Cook.
Nazwę swą wywodzi od łac. nazwy Szkocji – Caledonia. Od 1853
roku posiadłość francuska. W czasie II wojny światowej
była ważną bazą aliantów na Pacyfiku. W 1998 roku Nowa
Kaledonia przyjęła status terytorium zamors-kiego o specyficznym
statusie z cechmi teryto-rium stowarzyszonego. Wyspy nie należą do
strefy Schengen, ale ich miesz-kańcy mają prawo głoso-wania w
wyborach do Parlamentu Europejskiego. W
referendum 4 listopada 2018 r. większość miesz-kańców
Nowej Kaledonii (56,4 %) opowiedziała się za utrzymaniem
dotychcza-sowego statusu terytorium. |
||
1944 |
|
Rząd Tymczasowy Republiki
Francuskiej Emis de
France (wydane
we Francji) Serie de
1944 (seria z
1944) deux
francs (dwa
franki) po
drugiej stronie: flaga
Republiki Francuskiej i napis: Liberte,
Egalite , Fraternite (Wolność,
Równość, Braterstwo) |
3 czerwca
1943 Francuski Komitet Narodowy w Londynie i rząd w Algierze
połączyły się we Francuski Komitet Wyzwolenia Narodowego
(Comité français de la Libération nationale, CFLN) z siedzibą w
Algierze. W czerwcu
1944 roku CFLN przekształcił się w Rząd Tymczasowy
Republiki Francuskiej z premierem de Gaulle’em na czele. |
||
1945 |
|
FRANCUSKA AFRYKA ZACHODNIA Banque de
l’Afrique Occidentale (Bank
Afryki Zachodniej) Cent Francs
(sto franków) data:
14-5-1945 |
Francuska
Afryka Zachodnia (fr.
Afrique occidentale française) - francuskie terytoria zależne w Afryce
Zachodniej w latach 1904-58. W jej skład wchodziły
następujące terytoria: Senegal, Mauretania, Sudan Francuski (obecnie
Mali), Gwinea, Wybrzeże Kości Słoniowej, Górna Wolta (Burkina
Faso), Dahomej (Benin) i Niger. W 1958
roku rozpadła się na odrębne republiki autonomiczne, które w
1960 uzyskały niepodległość. |
||
1949 |
|
|
NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI - IV. REPUBLIKA 50
centymów Nowa
Kaledonia figura
Marianny z rogiem obfitości i pochodnią wolności Republika
Francuska Unia
Francuska 1949 |
||
1949 |
|
INDOCHINY FRANCUSKIE IV. REPUBLIKA FRANCUSKA Napis
„Banque de l’Indochine” (Bank
Indochin). Nominał
UNE PIASTR (1
piastr). Po
drugiej stronie denominacja w językach Chińskim,
Kambodżańskim, Wietnamskim i Laotańskim. |
|
||
1949 |
|
|
ALGIERIA – DEPARTAMENT ZAMORSKI
FRANCJI IV. REPUBLIKA FRANCUSKA 20 FRANCS
(20 franków) 1949 Algerie Republique
Francaise Republika
Francuska |
||
1950 |
|
SAINT-PIERRE i MIQUELON terytorium zamorskie IV. REPUBLIKI FRANCUSKIEJ Kasa
Centralna Francji Zamorskiej 5 franków Bougainville (Louis Antoine de Bougainville 1729-1811, żeglarz, badacz Oceanii. W latach 1766-1769 odbył
morską wyprawę dookoła świata. W 1772 Bougainville
został mianowany sekretarzem Ludwika XV, w czasie amerykańskiej
wojny o niepodległość dowodził francuską
eskadrą pomocniczą, w 1780 mianowany marszałkiem polnym. Jego imieniem nazwano: największą wyspę
w archipelagu Wysp Salomona,
cieśninę w archipelagu Nowe Hebrydy i roślinę
bugenwilla.) |
Saint-Pierre
i Miquelon – wspólnota zamorska Francji, obejmująca archipelag o tej
samej nazwie, położony na Oceanie Atlantyckim, w Ameryce
Północnej, u południowych wybrzeży Nowej Fundlandii. Wyspy,
odkryte w 1535 przez Jacques’a Cartiera, zostały zasiedlone w XVII w.
przez rybaków z zachodniej Francji, głównie Bretończyków i Basków.
Od tej pory są one posiadłością francuską. |
||
1950 |
|
MADAGASKAR i KOMORY kolonie francuskie IV. REPUBLIKI FRANCUSKIEJ |
W 1958
roku Francja ogłosiła Madagaskar swoim terytorium zamorskim, a w
1960 roku dała mu suwerenność. Od uzyskania
niepodległości na Madagaskarze miały miejsce cztery przewroty
ustrojowe, u podstaw których znajdowały się kryzys gospodarczy i
różnice etniczne. Komory
(fr.: Comores, arab.: Al-Qumur, qamar
po arabsku znaczy księżyc) – archipelag wysp w Kanale
Mozambickim na Oceanie Indyjskim. Na
archipelag położony pomiędzy Madagaskarem a Mozambikiem
składają się cztery duże wyspy i kilkadziesiąt
małych. Trzy duże wyspy: Wielki Komor, Anjouan i Mohéli tworzą
państwo Komory, zaś czwarta Majotta (i większość
małych wysepek) jest departamentem zamorskim Francji. |
||
1951 |
|
||||
1951 |
|
||||
1951 |
|
powyżej: IV. REPUBLIKA FRANCUSKA 10 i 50
FRANKÓW obok: MAROKO PROTEKTORAT FRANCUSKI 1 , 2 i 5
FRANKÓW ROK (oczywiście przypadkowo) 1951 |
|
||
1953 |
|
|
MADAGASKAR kolonia francuska IV. REPUBLIKI FRANCUSKIEJ |
||
1954 |
|
|
TUNEZJA - PROTEKTORAT FRANCUSKI
IV. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 franków
Rok 1954 |
||
1955 |
|
|
FRANCUSKA AFRYKA ZACHODNIA IV. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank Rok 1955 |
||
1956 |
|
FRANCUSKA AFRYKA ZACHODNIA i
TOGO IV. REPUBLIKA FRANCUSKA Institut
d’Emission de l’Afrique Occidentale Francaise et du Togo (Instytut
Emisyjny dla Francuskiej Afryki Zachodniej i dla Togo) Cinquante
Francs (pięćdziesiąt franków) seria K.8 bez daty – wydana w 1956 roku |
FRANCUSKA
AFRYKA ZACHODNIA (fr.
Afrique occidentale française) - francuskie terytoria zależne w Afryce
Zachodniej w latach 1904-58. W jej
skład wchodziły następujące terytoria: Senegal,
Mauretania, Sudan Francuski (obecnie Mali), Gwinea, Wybrzeże Kości
Słoniowej, Górna Wolta (obecnie Burkina Faso), Dahomej (obecnie Benin) i
Niger. W 1958
roku rozpadła się na odrębne republiki autonomiczne, które w
1960 uzyskały niepodległość. Podobnie
jak Togo, które nie było częścią Francuskiej Afryki
Zachodniej (jako była kolonia niemiecka i po I. wojnie światowej
kondominium Brytyjsko-Francuskie). |
||
1958 |
|
|
FRANCUSKA AFRYKA RÓWNIKOWA -
KAMERUN V. REPUBLIKA FRANCUSKA Afrique Equatoriale
Francaise - Institut d’Emission – Cameroun (Francuska
Afryka Równikowa – Instytut Emisyjny – Kamerun) 5 franków Rok 1958 |
Ustanowiona
w 1910 roku federacja FRANCUSKA AFRYKA RÓWNIKOWA składała się
z czterech terytoriów: Gabonu, Konga Środkowego (obecnie Kongo),
Ubangi-Szari (obecnie Republika Środkowoafrykańska) oraz Czadu. Niepodległość terytoria
uzyskały w 1960. |
|
1958 |
|
|
FRANCUSKA AFRYKA RÓWNIKOWA -
KAMERUN V. REPUBLIKA FRANCUSKA Afrique Equatoriale
Francaise - Institut d’Emission – Cameroun (Francuska
Afryka Równikowa – Instytut Emisyjny – Kamerun) 10
franków Rok 1958 |
W roku
1884 Kamerun stał się kolonią niemiecką. Po pierwszej wojnie światowej Kamerun
został terytorium mandatowym Ligi Narodów, podzielonym pomiędzy
Wielką Brytanię i Francję. Francuska część
kraju uzyskała niepodległość w 1960 r. jako Republika
Kamerunu. |
|
1959 |
|
|
FRANCUSKIE WYBRZEŻE
SOMALII V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 franków Rok 1959 |
Somali
Francuskie (1894-1967) -
określenie, nadane przez władze francuskie kolonialne obszarowi, który
w latach 1967–1977 przemianowano na
Francuskie Terytorium Afarów i Isów – a w roku
1977 obszar etn uzyskał niepodległość jako Dżibuti. |
|
1966 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5
centymów Rok 1966 |
|
|
1967 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów Rok 1967 |
. |
|
1969 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów Rok 1969 |
. |
|
1969 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank Rok 1969 |
. |
|
1970 |
|
|
FRANCUSKIE TERYTORIUM AFARÓW I
ISÓW V. REPUBLIKA FRANCUSKA 100
franków Rok 1970 |
Zgromadzenie
Terytorialne Francuskiego Somali zadecydowało w 1967 o zmianie nazwy
kraju na Francuskie Terytorium Afarów i Isów. W 1977
roku Terytorium uzyskało niepodległość pod nazwą
Dżibuti. |
|
1972 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank Rok 1972 |
||
1973 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 franków Rok 1973 |
||
1974 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank Rok 1974 |
||
1975 |
|
|
FRANCUSKIE TERYTORIUM AFARÓW I
ISÓW V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 franków Rok 1975 |
Zgromadzenie
Terytorialne Francuskiego Somali zadecydowało w 1967 o zmianie nazwy
kraju na Francuskie Terytorium Afarów i Isów. W 1977
roku Terytorium uzyskało niepodległość pod nazwą
Dżibuti. |
|
1975 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank Rok 1975 |
||
1976 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank Rok 1976 |
||
1976 |
|
|
POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 100
franków Rok 1976 |
Polinezja
Francuska – wspólnota zamorska Francji obejmująca 5 archipelagów (Wyspy
Pod Wiatrem, Wyspy Na Wietrze, Wyspy Tuamotu i Gambiera, Markizy, Wyspy
Tubuaii) na Oceanie Spokojnym. Stolicą
tego terytorium jest Papeete na wyspie Tahiti. |
|
1977 |
|
|
KOMORY terytorium zamorskie V. REPUBLIKI FRANCUSKIEJ 100
franków Rok 1977 |
W 1973
osiągnięto porozumienie z Francją, że Komory
otrzymają niezależność w 1978. l'Institut
d'émission des Comores powstaje jako autonomiczna agencja Banque de France w
1974. Centralny
Bank Komorów powstał w 1980 roku. |
|
1977 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank Rok 1977 |
||
1977 |
|
NOWE HEBRYDY kondominium Wielkiej Brytanii i
Francji 100
franków Rok 1977 |
Nowe
Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu położonego ok. 1700 km na
północny wschód od Australii. Od 1906
roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium. W 1980 roku wyspy
uzyskały pełną niepodległość jako państwo
Vanuatu. |
||
1978 |
|
||||
1979 |
|
powyżej: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów, 1/2 franka i 10
franków Rok 1978 obok: NOWE HEBRYDY kondominium Wielkiej Brytanii i
Francji 500
franków Rok 1979 |
Nowe
Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu położonego ok. 1700 km na
północny wschód od Australii. Od 1906
roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium. W 1980 roku wyspy
uzyskały pełną niepodległość jako państwo
Vanuatu. |
||
1979 |
|
NOWE HEBRYDY kondominium Wielkiej Brytanii i
Francji 1000
franków Rok 1979 |
Nowe
Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu położonego ok. 1700 km na
północny wschód od Australii. Od 1906
roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium. W 1980 roku wyspy
uzyskały pełną niepodległość jako państwo
Vanuatu. |
||
1979 |
|
||||
1979 |
|
||||
1980 |
|
|
powyżej: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10 i 20
centymów, 2 franki
i 10 franków Rok 1979 obok: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20
centymów Rok 1980 |
||
1981 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 2 franki Rok 1981 |
||
1983 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów, Rok 1983 |
||
1984 |
|
||||
1985 |
|
|
powyżej: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20
centymów i 1/2 franka Rok 1984 obok: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20
centymów Rok 1985 |
||
1987 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5
centymów Rok 1987 |
||
1987 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20
centymów Rok 1987 |
||
1988 |
|
||||
1988 |
|
|
powyżej: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20
centymów i 10 franków Rok 1988 obok: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1 frank 30 rocznica
V. Republiki Rok 1988 |
||
1988 |
|
||||
1990 |
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20 i 100
franków Rok 1988 obok: TERYTORIA ZAMORSKIE V. REPUBLIKA FRANCUSKA 500
franków Rok 1990. |
Frank CFP
- waluta używana w Polinezji Francuskiej, Nowej Kaledonii oraz Wallis i
Futunie. 1 frank = 100 centymów. W obiegu znajdują się: - monety
o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100 franków -
banknoty o nominałach 500, 1000, 5000, 10 000 franków. Banknoty
są wspólne dla wszystkich terytoriów. Istnieją oficjalnie wydane
monety z napisem Polinezja Francuska i inne z napisem Nowa Kaledonia. Są
używane na obu obszarch. |
||
1991 |
|
||||
1992 |
|
|
powyżej: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów i 1/2 franka Rok 1991 obok: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5
centymów Rok 1992 |
||
1992 |
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA Portert
Antoine’a de Saint-Exupéry’ego i jego rysunek akwarelowy Małego
Księcia. Antoine
Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry (ur.1900) – francuski pilot
(latał we francuskim dywizjonie rozpoznawczym), pisarz i poeta. Autor
Małego Księcia (1943), jednego z najważniejszych utworów
literackich XX wieku. Po ponad
dwuletniej emigracji w USA (podczas której napisał i wydał m.in.
„Małego Księcia”) uzyskał przydział do lotnictwa Wolnych
Francuzów - podległego amerykańskiemu dowództwu. Awansowany do
stopnia majora. 31 lipca 1944 wystartował z zadaniem wykonania
zdjęć zgrupowania niemieckich wojsk koło Lyonu, z którego
już nie powrócił. W 1998
rybak wyłowił z Morza Śródziemnego w okolicy Marsylii
bransoletkę należącą do pisarza. |
Mały
Książę (fr. Le Petit Prince) – powiastka filozoficzna dla
dzieci Antoine’a de Saint-Exupéry’ego wydana w 1943 w Nowym Jorku w
wydawnictwie „Reynal & Hitchcock”; przetłumaczona na ponad 300
języków i dialektów, sprzedana w ponad 140 milionach egzemplarzy,
należy do klasyki światowej literatury. Mały
Książę jest pozycją szczególną również w
twórczości Exupéry’ego. To jedyna książka, której nadał
formę baśni i którą sam zilustrował. Wyjątkowość
tego utworu należy rozpatrywać w szerszym kontekście: tylko
pozornie jest to lektura przeznaczona dla dzieci. Pod warstwą
baśniowej fabuły pełnej wieloznaczności, znajduje
się też wątek realistyczny i psychologiczny. |
||
1993 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 2 franki Rok 1993 50
rocznica śmierci Jean’a Moulin’a (aresztowany
w wyniku zdrady 21 czerwca 1943 - zmarł na skutek tortur 8 lipca 1943.) |
Jean
Moulin ps. „Max” – francuski prawnik, urzędnik służby
cywilnej. Najwyższy rangą, schwytany przez Niemców, członek
francuskiego ruchu oporu w okresie II wojny światowej. |
|
1993 |
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 50
franków rok 1993 (opis – patrz powyżej) |
|
||
1994 |
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 500
franków rok 1994 60
rocznica śmierci Marie Curie. Nagrodą
Nobla została wyróżniona po raz pierwszy w 1903 – z fizyki, wraz z
mężem Pierre’em Curie i z Henrim Becquerelem, za badania nad
odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości. Po raz
drugi została nagrodzona w 1911 – z chemii, samodzielnie, za odkrycie
polonu i radu, wydzielenie czystego radu i badanie właściwości
chemicznych pierwiastków promieniotwórczych. |
Maria
Salomea Skłodowska-Curie herbu Dołęga (ur. 7 listopada 1867 w
Warszawie, zm. 4 lipca 1934 w Passy) – fizyczka i chemiczka. Pierre
Curie (ur. 15 maja 1859 w Paryżu, zm. 19 kwietnia 1906 tamże) –
francuski fizyk, wykładowca na Uniwersytecie Paryskim, laureat Nagrody
Nobla w dziedzinie fizyki. |
||
1995 |
|
||||
1996 |
|
|
powyżej: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10 i 20
centymów Rok 1995 obok: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1/2
franka Rok 1996 |
||
1997 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
centymów Rok 1997 |
||
1997 |
|
|
NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI - V. REPUBLIKA FRANCUSKA 50
franków Rok 1997 |
||
2001 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20
franków Rok 2001 Ostatnia
moneta 20 F. |
Francja
od 1999 przeszła na Euro, ale do 2001 wydawała jeszcze monety we
frankach. |
|
2001 |
|
||||
2001 |
|
||||
2003 |
|
||||
2003 |
|
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 2 franki
i 10 franków, 20 i 100
franków Rok 2001. 1 frank i
20 franków, Rok 2003 obok: 100
franków Rok 2003 |
||
2003 |
|
|
NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI - V. REPUBLIKA FRANCUSKA 2 franki Rok 2003 |
||
2003 |
|
|
NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI - V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 franków Rok 2003 |
||
2005 |
|
|
POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10
franków Rok 2005 |
||
2007 |
|
||||
2007 |
|
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 i 50
franków, obok: NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI 100
franków Rok 2007. |
||
2008 |
|
|
POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 100
franków Rok 2008. |
||
2009 |
|
||||
2009 |
|
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10 i 100
franków, obok: NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI 50
franków Rok 2009. |
||
2010 |
|
||||
2011 |
|
||||
2011 |
|
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 i 100
franków Rok 2010. 20 i 100
franków Rok 2011. obok: V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10 Euro Moneta
kolekcjonerska. Rok 2011 |
Światowe
Dziedzictwo UNESCO Pałac
wersalski (fr. château de Versailles) –
w 1682 pałac w Wersalu stał się oficjalną
rezydencją króla Francji i Wersal przejął rolę faktycznej
stolicy kraju. Miał to być
teraz wyjęty jakby z baśni „Pałac Słońca” (Palais du
Soleil), a Ludwik XIV Królem-Słońce (Roi Soleil). |
|
2012 |
|
||||
2014 |
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 i 100
franków Rok 2010. 20 i 100
franków Rok 2011. 10 i 100
franków Rok 2012. obok: TERYTORIA ZAMORSKIE V. REPUBLIKA FRANCUSKA 500
franków Rok 2014. |
Frank CFP
- waluta używana w Polinezji Francuskiej, Nowej Kaledonii oraz Wallis i
Futunie. 1 frank = 100 centymów. W obiegu znajdują się: - monety
o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100 franków -
banknoty o nominałach 500, 1000, 5000, 10 000 franków. Banknoty
są wspólne dla wszystkich terytoriów. Istnieją oficjalnie wydane
monety z napisem Polinezja Francuska i inne z napisem Nowa Kaledonia. Są
używane zamiennie na obu obszarch. |
||
2014 |
|
TERYTORIA ZAMORSKIE V. REPUBLIKA FRANCUSKA 1000
franków Rok 2014. |
|
||
2014 |
|
||||
2014 |
|
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 5 i 50
franków obok: 100
franków Rok 2014. |
||
2015 |
|
||||
2015 |
|
|
powyżej: POLINEZJA FRANCUSKA V. REPUBLIKA FRANCUSKA 2 franki
i 50 franków obok: 100
franków Rok 2015. |
||
2015 |
|
|
NOWA KALEDONIA – DEPARTAMENT
ZAMORSKI FRANCJI V. REPUBLIKA FRANCUSKA 20
franków Rok 2015. |
||
2015 |
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10 Euro Moneta
kolekcjonerska. Rok 2015 |
660.
rocznica bitwy pod Poitiers (Bitwa pod Poitiers – starcie zbrojne, które
miało miejsce 19 września 1356 roku pomiędzy Anglikami i
Francuzami i było drugim z trzech wielkich angielskich zwycięstw
podczas wojny stuletniej.) |
|||
2016 |
|
|
V. REPUBLIKA FRANCUSKA 10 Euro Moneta
kolekcjonerska. Rok 2016 |
Piłkarskie
Mistrzostwa Europy - UEFA EURO2016 |
|
|
|||||
FRANCJA i
jej terytoria zamorskie |
|||||
Francja jest jednym z kilku krajów
posiadających terytoria zależne. Terytoria te potocznie zwane
są d'outre-mer lub DOM-TOM - od obowiązujących do 2003 roku
nazw départements d'outre-mer i territoires d'outre-mer. W wyniku reformy konstytucji z 2003 roku i
następnie reformy terytoriów zależnych w 2007, Francja ma obecnie
13 posiadłości pozaeuropejskich. Poszczególne posiadłości
mają różne statusy, formy autonomii i formy zależności od
Francji. Część z tych terytoriów formalnie stanowi
integralną część Francji i wchodzi wraz z nią w
skład Unii Europejskiej. Obecnie Francja posiada
następujące terytoria zależne: Departamenty zamorskie (regiony zamorskie):
Gujana Francuska, Gwadelupa, Martynika, Reunion, Majotta; Zbiorowości zamorskie: Polinezja
Francuska, Saint-Barthélemy, Saint-Martin, Saint-Pierre i Miquelon, Wallis i
Futuna; Wspólnotę Sui generis: Nowa Kaledonia, Terytorium zamorskie: Francuskie Terytoria
Południowe i Antarktyczne Posiadłość państwa:
Wyspa Clippertona |
|||||
|
|||||
|
|||||